Este pasado sábado 21 de novembro ISABEL TOCINO compartiu o palco do estadio Bernabeu (Madrid-Barça) xunto a Mariano Rajoy e outros membros do actual goberno do PP, no momento crucial na que a empresa está a demandar á administración central a prórroga da concesión en Lourizán máis aló de 2018 antes dun futurible cambio de goberno despois das eleccións xerais de decembro de 2015.
Isabel Tocino, actual Conselleira da Dirección de ENCE, é un bo exemplo das persoas que utilizaron claramente a porta xiratoria: ex ministra de Medio Ambiente no goberno de José María Aznar o período 1996-2000.

José Carlos del Álamo, Conselleiro da Dirección de ENCE, tamén é outro exemplo:
– Director de montes e Medio Ambiente natural da Xunta de galicia (1990-1996)
– Director xeral de Conservación da Natureza do Ministerio de Medio Ambiente e vicepresidente do Organismo Autónomo de Parques Nacionais en xuño de 1996
– Conselleiro de Medio Ambiente (1997-20039) no goberno de Fraga. No 2002 nomeou como Subdirectora Xeral de Calidade Ambiental da Xunta de Galicia a María José Echevarria (casada con Antonio Casal, actual Director da fábrica ENCE-Pontevedra e irmá de Amaya Echevaría Moreno, responsábel industrial de ELNOSA)

Fotos orixinais:
EFE. En: http://www.elconfidencial.com/deportes/futbol/liga/2015-11-22/clasico-real-madrid-fc-barcelona-mariano-rajoy-palco_1103774/
Pep Morata – MD. En: http://www.mundodeportivo.com/futbol/el-clasico-barca-real-madrid/20151124/30359216546/rajoy-a-bartomeu-sois-mejores-que-nosotros.html

A campaña que loita contra a permanencia de Ence en Lourizán tivo esta mañá unha nova acción pública co reparto do libro branco e distinto material da campaña nas rúas máis céntricas da cidade. Neste reparto participaron un grande número de representantes das entidades e colectivos integrados na Plataforma Ence fóra da ría para sempre.

Presentación da campaña “ENCE fóra para sempre” na que participan máis dunha trintena de organizacións do máis variado: organizacións políticas, asociacións ecoloxistas, asociacións de veciños, asociacións culturais… co obxectivo de informar da situación actual do complexo ENCE-Elnosa así como da propia campaña que ven de iniciarse. E para isto contaremos coa presenza de Antón Masa (APDR) e Juan Loureiro (Presidente da FAV Castelao de Pontevedra).

Aproveitamos para convidar a toda a cidadanía a que asista e participe do acto, pois o tema é dabondo importante e topámonos nun momento de especial importancia de cara a ver como queremos que sexa a nosa ría no futuro máis próximo.

Salvando as evidentes distancias entre a multinacional xermana e a fábrica de pasta de papel de Lourizán, moi particularmente no que fai aos postos de traballo, inversións e incidencia no PIB que xeran unha e outra –aspectos nos que a balanza inclínase de forma aplastantemente
favorábel á fábrica de automóbiles- teñen a VolksWagen e ENCE certas similitudes.

En efecto, ambas as dúas empresas utilizan a fraude no control das emisións; no primeiro caso o dos seus automóbiles e cun método máis ou menos sofisticado (alterando o software dos seus prototipos), e mediante artimañas no xeito de expresar os resultados dos seus vertidos á
Ría no caso de ENCE, un método moito máis groseiro que consiste en expresalos só como carga contaminante (en Kg/día) e non en mg/L como esixe a lexislación. Trata de enmascarar así o incumprimento da Lei para DQO (Demanda Química de Osíxeno), SS (Sólidos en Suspensión) e –en menor medida- DBO (Demanda Bioquímica de Osíxeno) e, xa que logo, a súa responsabilidade na forte degradación ambiental das augas da Ría e os cultivos marisqueiros. E ambas as dúas empresas contan coa complicidade das respectivas administracións
competentes, unha complicidade que –no caso de ENCE- tradúcese na concesión dunha AAI que permite esta práctica fraudulenta e que non considera a contaminación bacteriana a pesar da evidencia de concentracións elevadísimas de coliformes no seu vertido.

Pero hai máis similitudes entre estas dúas empresas; descuberta a fraude, botan man da chantaxe contra a poboación e –lonxe de asumir a súa culpabilidade- ameazan con frear as inversións previstas, con aumentar os despedimentos ou mesmo co peche das fábricas.

Coidado con esixir o cumprimento no terreo ambiental porque na nosa man está o aumento da crise e o paro… E os gobernos alemán e español –entre outros- xa están a advertir á poboación destes perigos!

Hai poucos días, o director de ENCE-Pontevedra ameazaba de novo á cidadanía para conseguir a prórroga inmediata da súa concesión; e botaba man do tan cacarexado coma falso argumento da imposibilidade do traslado e con poñer fin ás inversións previstas en Lourizán,
inversións e traslado que deberían ter sido a súa preocupación nos 50 anos que levan contaminando a nosa Ría, destruíndo os recursos naturais, e estragando a calidade de vida e a economía da comarca.

E aseguran estar dispostos a cumprir “as maiores exixencias” para quedarse; a que se refiren? Acaso ao prometido “olor cero” que xa prometeron no 1991 e que máis recentemente aseguraron ía ser realidade no 2014?

O Sr. Casal di que en ENCE necesitan investir; nós dicimos que Pontevedra quere vivir libre da súa contaminación, que o único comunicado que agardamos de ENCE é o que anuncie o fin da súa actividade na nosa Ría e a única inversión a do seu desmantelamento e recuperación de
Lourizán para uso e disfrute da cidadanía.

Pontevedra, 14 de outubro de 2015
Asdo.: Antón Masa, presidente da APDR.

O sábado 7 de novembro asociados aos diferentes grupos e organizacións que conforman a campaña Ence Fóra para sempre saímos á rúa en Marín (na Alameda) e en Pontevedra (na Peregrina e noutras prazas) garantindo o reparto de máis 1400 exemplares do Libro Branco contra ENCE. Falamos a pé de rúa das triquiñolas da pasteira, das portas xiratorias, dos problemas de saúde, dos seus incumprimentos ambientais, do lastre que supón para o desenvolvemento da ría, en suma, da situación de chantaxe que estamos a vivir na Ría e a imperiosa necesidade de dicir ben alto «A Ría e nosa e non da Celulosa».

Faro de Vigo